Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010

The pain is running through my veins now so...

Ο χρήστης qq@gamato.gr (Η διεύθυνση ηλ. ταχ. δεν έχει επαληθευτεί) λέει:
*no worries ^^
*i just want you to think again the "i will not be near you for a couple of days" again
Ο χρήστης Haruno λέει:
*a kin of mine died so... I don't think I will go out in general for a couple of days... I'm seriously not okay...
Ο χρήστης qq@gamato.gr (Η διεύθυνση ηλ. ταχ. δεν έχει επαληθευτεί) λέει:
*grandma?
Ο χρήστης Haruno λέει:
*nop
*it's weird
*kinda sister
Ο χρήστης qq@gamato.gr (Η διεύθυνση ηλ. ταχ. δεν έχει επαληθευτεί) λέει:
*ah..
*sorry
Ο χρήστης Haruno λέει:
*it's okay
*=)
Ο χρήστης qq@gamato.gr (Η διεύθυνση ηλ. ταχ. δεν έχει επαληθευτεί) λέει:
*you know that i can't know that if you don't tell me :/
Ο χρήστης Haruno λέει:
*tell you what?
Ο χρήστης qq@gamato.gr (Η διεύθυνση ηλ. ταχ. δεν έχει επαληθευτεί) λέει:
*i can't know what is happening if you don't tell me
*example the death of a person near you
Ο χρήστης Haruno λέει:
*yeah
*this is why i told you
*no need to worry

What a nice excuse,huh!

teleiwse

'Cause all of the stars have faded away
Just try not to worry, you'll see them someday
Take what you need and be on your way
And stop crying your heart out :')
Ελπίζω η σχέση μας να μην είναι όπως την αφήσαμε χθες. Να μην είναι όπως άφησα στο γραφείο μου τα κορν φλέικς και όταν άνοιξα τα μάτια μου ήταν στην ίδια θέση. Ελπίζω.

Ξέρεις τι σκέφτομαι...

Σκέφτομαι πως τελικά η θλίψη και ο πόνος χρησιμεύουν στο να φέρουν στον άνθρωπο εγρήγορση και επίγνωση. Οι άνθρωποι αποκτούν εγρήγορση όταν το βέλος πηγαίνει πιο βαθιά στην καρδιά και τους πληγώνει. Διαφορετικά δεν έχουν γρήγορση. Όταν η ζωή είναι εύκολη, άνετη βολική, γιατί να σκοτιστεί; Γιατί να μπει στον κόσμο να ξυπνήσει; Το βέλος πονάει... Μπορεί να αξιοποιηθεί όμως. Οι στιγμές μεγάλης λύπης έχουν τον δυναμικό να γίνουν στιγμές μεγάλης μεταμόρφωσης.
Για να γίνει όμως η μεταμόρφωση πρέπει να πάμε βαθιά στις ίδιες τις ρίζες του πόνου μας και να τον βιώσουμε όπως είναι άσχημος, χωρίς επικρίσεις ή αυτολύπηση.

Στέκομαι γυμνή μπροστά στις αλήθειες μου, που πονάνε -ή μήπως να πω καλύτερα "μπροστά στα ψέματα μου;". Δεν καταλαβαίνω που βρήκα την ομορφιά, η αλήθεια πονάει, το ψέμα πονάει ακόμη περισσότερο. Η αλήθεια μερικές φορές είναι μαχαίρι που σε χτυπάει, αλλά μπορείς, έστω και την τελευταία στιγμη, να σωθείς. Το ψέμα είναι μαχαίρι μολυσμένο που σε χτυπάει κατευθείαν στην καρδιά δηλητηριάζοντας το αίμα σου. Κι εκτός απο εσένα τον ίδιο, σαν αυτόματο ών αφού σε αποτελειώσει βγαίνει απο μέσα σου και μαχαιρώνει τους γύρω σου. Με το να μαχαίρώνει εσένα, είναι σαν να με σκοτώνει δισεκατομμύριες φορές ακόμη, και είναι η μία πιο επίπονη από την άλλη.

Δεν θυμάμαι καν τι έγραψα στην πρώτη παράγραφο, νομίζω τα έγραψα για να απασχολήσω το μυαλό μου.
Ξύπνα και στείλε μου, σε ικετεύω.
Και τώρα που το σκέφτομαι, εαν το 12%-14% κερδίσει, θα βγάλω εγώ το μαχαίρι απο μέσα μου και θα μαχαιρώσω τα ψέματα και τους φόβους και τις ανασφάλειες μου, θα τους κρεμάσω μια άγγυρα στον λαιμό και θα τα ρίξω όλα στην θάλασσα. Και μετά θα μείνω για πάντα μέσα στα χέρια σου..

μ.

The suffering of the waiting

It is killing me, killing me with the worst way. But the more time you take, the more time you have to think and this may and up as a good thing.
Mistake after mistake.
Could I have destroyed my own happiness any more thoroughly?