Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

I'm yours to keep.

Συνέβη το ίδιο πάλι. Ο Θωμάς και ο Γιάννης ανακατεύονται για άλλη μία φορά στα χρονικά της Μαρίας και του Κωνσταντίνου.

ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΠΑΙΔΙΑ.
Παρ'τε το ΧΑΜΠΑΡΙ ΠΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ.
Τον αγαπάω και δεν δίνω καμία απολύτως σημασία στα λεγόμενά σας.
Καμία μα καμία.
Δεν με ενδιαφέρει ούτε η γνώμη σας για εκείνον ούτε το αν τον θεωρείτε βρικόλακα ή επικύνδινο.
Το ότι είμαι μαζί του δεν σας δείχνει πως όσο μα όσο επικύνδινος κι αν είναι εγώ ΘΕΛΩ να είμαι μαζί του; Δεν το βλέπετε;
Είμαι ευτυχισμένη.

Και με όλους τους δυνατούς τρόπους μου παίρνετε την ευτυχία.
Εν πάσει περιπτώση, όποιος απο εσάς πιστεύει πως με αγαπάει πραγματικά ας με αφήσει να ζήσω όπως θέλω γιατί ο τρόπος της τωρινής ζωής μου μού δίνει δύναμη και συνεχίζω.
Βάλ'τε το στο μυαλό σας πια πως εγώ είμαι ερωτευμένη μαζί του.
Καταλάβετέ το πιααα.
Νιώστε με.
Μόνο η volci με καταλαβαίνει,εγώ αυτό ξέρω.

Anyway...
Τα χέρια μου, τα χείλη μου μυρίζουν σαν τα δικά του...
Έχετε πάρει πολλές φορές καινούρια ρούχα,right?
Αν ναι,τότε θα έχετε παρατηρήσει πως στην αρχή μυρίζουν σαν καινούρια.
Όπως όλα.
Αλλά αργότερα,παίρνουν το άρωμά σας...
Έτσι προσαρμόστηκα κι εγώ στην επιδερμίδα του.
Αναπνέω και τον νιώθω γύρω...
Τα χέρια μου ψάχνουν στο σκοτάδι για εκείνον...
Τα δάχτυλά μου συμπληρώνονται πλήρως μόνο όταν μπλέκονται στα δικά του.
Η καρδιά μου έχει αφήσει το άλλο της μισό στο σώμα του.
Γι΄αυτό δεν έχω περιθώρεια να αναπνεύσω εύκολα πια και να δώ το αίμα μου κατακόκκινο να κυλάει στις φλέβες μου.
Ευχαριστώ που με συμπληρώνεις.