Σήμερα το πρωί μόλις άνοιξα τα μάτια μου ένιωσα ό,τι έκρυβα τόσο καιρό να έρχεται στην επιφάνεια και να μου καίει το δέρμα... Μου λείπει ο κόσμος γύρω μου, αλλα προτειμώ να κλείνομαι εδώ μέσα και να σου μιλάω και εσύ να μην μ'ακούς. Τα χέρια μου πάγωσαν απο το κρύο και τα κομμάτια της καρδιάς τα μπέρδεψα με πάγο. Άσε με να κλάψω....
1 σχόλια:
Μερικές φορές είναι λύτρωση τα δάκρυα. Κλάψε λοιπόν αν σε κάνει να νιώθεις καλύτερα...
Ξέρω πως είναι να στρέφεσαι στον εαυτό σου... Και δε βγαίνει σε καλό... Να προσέχεις
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα