You could be empty and I could be right here empty with you.
Το ξέρεις ότι έχω αλλάξει; Ναι... Εσύ με άλλαξες... Πολύ με άλλαξες. Είμαι βέβαια ακόμη καταβάθως το ίδιο γελοίο και ανώριμο παιδί. Έτσι νιώθω. Εσύ λες οτι είμαι ώριμη... Αλλά δεν ξέρω. Θα με μάθεις με τον καιρό... Αν δεν με ξέρεις ήδη. Μια μέρα, θέλω να κάτσουμε στο κρεβάτι και να μιλήσουμε για σένα. Θέλω να σε μάθω πιο πολύ απ΄ότι σε ξέρω. Θέλω να με μάθεις κι εσύ. Και επίσης θέλω να μάθω και το σώμα σου. Και τα όριά σου. Και τα σημεία σου. Και τα πάντα... Θέλεις να μου δείξεις;
Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στην μοναξιά και στην μοναχικότητα. Όταν νιώθεις μοναξιά,σκέφτεσαι τον άλλον,σου λείπει ο άλλος,είσαι εξαρτημένος. Η μοναξιά είναι μια αρνητική κατάσταση. Η μοναξιά είναι η απουσία του άλλου. Η μοναχικότητα είναι η παρουσία του εαυτού. Η μοναχικότητα είναι πολύ θετική,είναι αληθινή ελευθερία. Είναι μια παρουσία που ξεχειλίζει. Είσαι τόσο γεμάτος από παρουσία, που μπορείς να γεμίσεις ολόκληρο το σύμπαν με την παρουσία σου και δεν υπάρχει η ανάγκη του άλλου.
No matter what I do,I can't make you feel better...
Μου έχει κολλήσει το Save You από Simple Plan. Ωραίο κομμάτι. Το άκουγα πέρσυ με το volci και την Ελένη όταν πηγαίναμε για ψώνια το Σάββατο το πρωί.
Ξέρεις,από πέρσυ έχουν αλλάξει πολλά,πάρα πολλά. Ασήμαντα & σημαντικά. Βασικά δεν είναι όλα καλά,αλλά τα περισσότερα είναι. Κατ΄αρχήν πέρσυ δεν μπορούσα να σκεφτώ ούτε κατα διάνοια οτί θα μπορούσα ποτέ να είμαι με κάποιον σαν τον Κωνσταντίνο... Ούτε καν. Κάτι άλλο είναι οτί τα ξαναβρήκα με τον Παναγιώτη =) 1 ολόκληρος χρόνος χωρίς το γέλιο του... Ahh,i missed you!!! Anyways. Εκτός των άλλων πέρασα λίγο χρόνο με την πιο "cool" - πιο απαίσια - παρέα της Σύρου... Αν και με κατέστρεψαν. Και τσακ... Ο Κωνσταντίνος. Το πιο φωτεινό κομμάτι της ζωής μου και το πιο σκοτέινό ταυτόχρονα... Δεν έχω αποφασίσει ακόμη... Πάντως ό,τι από τα 2 κι αν είναι, είναι σίγουρα το πιο γλυκό κομμάτι της ζωής μου. Με έσωσε,το ξέρεις;
