Παρασκευή 9 Απριλίου 2010

09/04 20:47

Όταν το λευκό μπλέξει με το μαύρο... Δεν είναι το μαύρο που λευκαίνει... Αλλά το λευκό μαυρίζει... Εσύ μου το είχες διδάξει αυτό, το θυμάσαι; Μου είχες πει πως δεν θα αλλάξεις εσύ, αλλά εγώ. Δεν θα έπρεπε να παραπονιέμαι το είχες ξεκαθαρίσει απο την αρχή. Για μια στιγμή πίστεψα πως είχαμε μια normal σχέση. Έκανα λάθος. Πίστεψα πως μπορούσα να γίνω εγώ εσύ κι εσύ εγώ. Να μην σε κάνω λευκό, αλλα γκρίζο κι εσύ το ίδιο. Να μην με σκουρύνεις αλλα να με κάνεις γρίζα. Καταλαβαίνω πως έκανα λάθος. Αλλά σου είχα υποσχεθεί θα αντέξω. Και θα το κάνω. Α! και μάντεψε =)



Bored...
Πριν λίγη ώρα γύρισα από το σπίτι. Τίποτα δεν έγινε. Πάλι καλά. Όλα μια χαρά.
Αφού έψαχνα μισή ώρα στον φάκελο με την μουσική... Έβαλα Korn. To Word Up ^^
Λοιπόν. Τώρα λέω να φεύγω για να πάω να ετοιμαστώ. Τα λέμε!

09/04

Κάτι μου λέει πως θα έχουμε άσχημα νέα σήμερα. Κάτι μου λέει πως μετά από αυτή τη συζήτηση που θα κάνουμε σήμερα, θα φύγω απο το σπίτι κλαμμένη και στεναχωρημένη.
Αυτό μάλλον είναι το τίμημα στο να λέμε την αλήθεια. Το πως πραγματικά νιώθουμε.
Επειδή σε ξέρω, και δεν θα μπεις να το διαβάσεις σύντομα αυτό, ό,τι κι αν γίνει να ξέρεις πως σ'αγαπώ με όλο μου το είναι, όλο το δεν είναι κι όλο το θα είναι.
Και αν ξέρω ένα πράγμα, αυτό είναι το ότι δεν θέλω να σε χασω.
I'm lost without you.

- Σ'αγαπαω;
- Ναι.
- Ποσο;
- Πολυ
- Σ'αγαπαω.
- Κι εγω σ'αγαπαω.

Ποτέ δε κατάλαβα γιατί οι άνθρωποι έρχονται αφού δεν έχουν σκοπό να μείνουν. Γιατί επενδύουν σε συναίσθημα, αφού πρόκειται να φύγουν. Φεύγουν από φόβο; Από ανεπάρκεια; Δεν έχω ιδέα…