Τα πόδια μου τρέμουν τόσο πολύ που νομίζω πως τα γόνατά μου θα σπάσουν.
Νιώθω ένα αόρατο χέρι να σφίγγει τους πνεύμονες και την καρδιά μου και ένα πρόσωπο να φυσάει κρύα ανάσα στο πρόσωπό μου,τόσο κρύα που τα χέρια μου είναι τυλιγμένα γύρω από το κορμί μου και νιώθω να παγώνω σιγά σιγά, πως σε λίγο θα πεθάνω..καλησπέρα πόνε...Πραγματικέ πόνε...Τόσο καιρό άκουγα για σένα και νόμιζα πως σε έχω ζήσει...Έκανα λάθος. Καλησπέρα πάντως, καλωσήρθες. Πώς σου φαίνεται η καρδιά μου; Αρκετά αγνή; Χάραξε την με τα νύχια σου, δάγκωσε την με τα δόντια σου και κάνε την ό,τι θες, της αξίζει. Μου αξίζει. Κοιμήσου μαζί μου απόψε, και πόνεσε με όσο κανείς... Πιο πολύ.