And I hope this makes you happy now, that the flame we had, is burning out.
Τα ίδια ξανά. Αρχίζω να το αισθάνομαι πολύ δυνατά... Αρχίζω να πονάω περισσότερο. Δεν μειώνεται καρδιά μου, μεγαλώνει. Μεγαλώνει. Και πρέπει ή να το καταπιώ, κάτι που ξέρω ότι θα με πνίξει.. Ή να σε πυροβολήσω... Και να σε σκοτώσω... Να σε σκοτώσω για πάντα από μέσα μου... Μα πώς να το κάνω αυτό; Σκοτώνοντας εσένα, σκοτώνω εμένα... Πώς τα έκανα έτσι, luv?..
1 σχόλια:
Γιατί πάντα να καταφεύγουμε στην αυτοκαταστροφή; Όταν δεν αντέχεις κάτι... Πρέπει να το παλεύεις. Κι ας είναι τελικά το ίδιο αυτό το πάθος σου που θα σε σκοτώσει. Τουλάχιστον δεν έγινες αυτόχειρας... Σε φιλώ. Καλησπέρα.
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα