Caps n' stuff...

Εχτές παραλίγο να γίνει.
Τρόμαξα λίγο,να πω την αλήθεια.
Ήταν τέλειος,ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι και το λίγο φως που έμπαινε του φώτιζε την πλάτη... Ήταν σαν πίνακας ζωγραφικής,θα μπορούσα να τον παρατηρώ μέχρι να ξημέρωνε και να χανόταν το φεγγάρι!
Και όταν ήταν επάνω μου,γύριζα το κεφάλι μου και έβλεπα στον τοίχο τις σκιές... Και τα 2 να γίνονται 1...
=)
Σ'αγαπώ..