Flashback.

- Τι έχεις;
- Τίποτα.
- Τίποτα-τίποτα;
- Τίποτα-τίποτα.
- Τίποτα-τίποτα-τίποτα;
- Τίποτα-τίποτα-τίποτα.
- Τίποτα στην δευτέρα;
- Τίποτα στην μηδενική.
- Γιατί;
- Γιατί βγαίνει 1. 1+1=2. 2 διά 2, ένα. Συν ένα, 2. 1 εγώ,1 εσύ.
- Γιατί;
- Δεν ξέρω. Σ΄αγαπώ.
- Κι εγώ...Αλλά γιατί;



Νυστάζω θανατηφόρα.... Αλλά δεν με νοιάζει.

Θέλω να κάτσω να σου γράψω αγαπημένο μου Ημερολόγιο και να σου πω όλα αυτά που δεν έχω πει σε κανέναν. Δεν με αφήνουν να σου τα πω όμως. Πάντα θα υπάρχει κάποιος να με κρατάει με το στόμα κλειστό όταν θα θέλω να μιλήσω. Να μην με αφήνει να πω τίποτα, σαν να με έχει φυμώσει. Σαν να μου έχει κλείσει το στόμα με κάποιου είδους μαντίλι το οποίο να είναι τόσο σφιχτά δεμμένο στο στόμα μου που να μου κόβει την ανάσα.
Είναι σπαστικό. Μα κάποιες φορές αυτός ο κάποιος,που τυχαίνει να είναι "κάποια" και να την λένε λογική, έχει δίκιο. Να σου πω κάτι όμως; Πότε δούλεψα με την λογική για να δουλέψω τώρα; Πότε άκουσα την λογική για να την ακούσω τώρα; Ποτέ.
Πάντα άκουγα την καρδιά μου. Βέβαια κάποιες φορές με έβγαζε σε λάθος μονοπάτια και πληγωνόμουν, το θυμάσαι; Εγώ ναι...Εγώ ναι, γιατί εγώ τον ένιωσα τον πόνο, όχι εσύ,αγαπημένο μου Ημερολόγιο.

Ίσως έκανα λάθος. Ίσως έκανα λάθη. Ίσως δεν πρέπει να ακούμε την καρδιά μας. Γιατί η καρδιά αν και είναι πιο ευχάριστο να την ακούς πολλές φορές σε πληγώνουν οι επιλογές της... Ενώ το μυαλό. Το μυαλό όχι. Η λογική,όχι. Η καρδιά είναι πιο εύκολο να πληγωθεί, και επίσης το μυαλό μπορεί να σε αλλάξει και να σε μεταφέρει στο μονοπάτι που θέλεις να πας,ενώ η καρδιά όχι,άρα γιατί να την εμπιστευτείς εάν εγγυημένα το μυαλό μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα;
Κάτι μου θυμίζει αυτό. Κάτι που μου είχε πει κάποιος... Κάποιος πληγωμένος και γεννημένος μόνο για να εκδικηθεί. Κάποιος στου οποίου την καρδιά δεν έμεινε τίποτε άλλο... Παρά μόνο μίσος. Χωρίς κανένα συναίσθημα. Μίσος...


"No matter how many times he'll push me away, no matter how many times I'll get hurt, I'll never leave him to bear his pain alone... From that moment, I promised I will help him and in order to do so, I must gain power, but on the path that he strayed a long time ago for power from darkness and with that, years passed like hours. The only thing that hadn't changed about me is my goal. Bringing him home was my goal and the only thing that could bring me true happiness."

Καληνύχτα,
Μ.